Andrzej Wojciechowski urodził się 30 maja 1956 r. w Olsztynie. Absolwent Wydziału Pedagogiki i Wychowania Artystycznego Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie oraz Szkoły Psychoterapii Humanistycznej INTRA w Warszawie. W latach 1989–1993 przebywał w Niemczech. Pracował w Wojewódzkim Zespole Lecznictwa Psychiatrycznego jako psychoterapeuta i specjalista terapii uzależnień. Obecnie prowadzi Prywatną Praktykę Psychoterapii w Olsztynie. Mieszka w Jonkowie koło Olsztyna.
Debiutował wierszami na łamach „Warmii i Mazur” w 1977 r. Publikował w antologiach poezji olsztyńskiej, w „Miesięczniku Literackim”, „Poezji”, „Borussii”, „Prowincji”, oraz periodykach emigracyjnych: „EXODUS” (Katolickie Pismo Polskiej Emigracji w Munchen), „Zbliżenia” (Miesięcznik Polski w Dortmundzie) i innych. Jego utwory były śpiewane w spektaklu Narkomani w Teatrze Lalek (Scena dla Dorosłych, Olsztyn, sezon 1995/1996).
Wydał trzynaście książek poetyckich: Klakier (1979), Dziennik zajęć (1985), Zapis z cienia (Dortmund 1991), A jeśli zgodzisz się być moją ojczyzną (2002), Wiersze dla psa (2017) (tom nominowany do „Mazurskiego Orfeusza”), Cyfry lęku (2020), Z 10 piętra snu (2021), Niebo mojej choroby (2021), Co usta domyka… (2022), Z obłoków i krwi, Modlitwy wybrane (1982-2022),Tańczę smutek (2022), Gryps z podziemia (2023), Budzą mnie w nocy słowa do zapisania (2023). Laureat nagrody Talent Roku 2013 w kategorii poezji przyznanej przez Fundację Środowisk Twórczych w Olsztynie. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.